Hezbollah is een filiaal van het Iraanse regime, het land ondersteunt de Sjiitische terreurorganisatie zowel met kennis als met wapens. Daarmee destabiliseert Hezbollah de regio en pleegt het wereldwijd aanslagen.
Het doorsluizen van geld naar Hezbollah is al geruime tijd een bron van zorg voor de Verenigde Staten. De New York Times en de krant De Morgen berichtten in april over de Belgische-Libanese zakenman Nazem Ahmad, die een spilfiguur zou zijn in de financiële transacties van de groep. Hij werd dan ook door de het Amerikaanse ministerie van Financiën op een sanctielijst geplaatst. Ook het V.K. besloot meteen alle tegoeden van Ahmad te bevriezen. Daarnaast werd een tweede Belg genoemd in verband met Hezbollah, Murad Bassem, eigenaar van diamantbedrijf M.S.D.
Michael Freilich: “Ondanks de Amerikaanse sancties kunnen deze heren via ons land nog steeds doodleuk fondsen doorsluizen naar Hezbollah. Als ze op de overschrijving maar noteren dat het geld ‘enkel voor politieke doeleinden mag worden aangewend’, is er voor ons land geen vuiltje aan de lucht. Het is evident dat je zoiets onmogelijk kan controleren en dat de leider van de organisatie, Sheikh Hassan Nasrallah, daar waarschijnlijk goed mee zal lachen.”
Na de recente Amerikaanse sancties wilde Freilich daarom weten of België alsnog van plan was om de politieke vleugel van Hezbollah te verbieden, zoals Nederland, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en andere landen al hebben gedaan. Hij heeft hiervoor ook een parlementaire resolutie ingediend.
“Niet aan de orde”
In een schriftelijk antwoord aan Freilich heeft minister Lahbib echter verklaard dat het op dit moment “niet aan de orde” is om nieuwe maatregelen te nemen op nationaal niveau. Letterlijk stelt ze: “Nieuwe maatregelen nemen op nationaal niveau, wordt in dit stadium niet overwogen”, omdat, “de dreiging van Hezbollah jegens België geen evolutie kent die een wijziging van onze nationale positie zou rechtvaardigen”.
Freilich reageert geschokt: “Dat Hezbollah Libanon destabiliseert, Israël met 100.000 raketten bedreigt en een sponsor van wereldwijd terrorisme is, lijkt voor de minister allemaal van ondergeschikt belang. Dat ons land hiermee een financiële draaischijf voor Hezbollah wordt, neemt de minister er dan maar bij, ongelooflijk”.
“Geopolitiek kompas van Lahbib”
Freilich: “Na de blunders met visa voor de burgemeester van Teheren is dit het tweede incident op korte tijd dat aanwijst dat er ofwel iets schort aan het geopolitiek kompas van de minister, ofwel dat ze, net zoals toen, naïef-incompetent is over de aanwezigheid van Hezbollah in ons land.”
“Dat blijkt evenzeer uit bezoek van de Libanese minister van Buitenlandse Zaken, Abdallah Bouhabib vorige week aan ons land. Lahbib ontving die man met veel egards, ondanks het feit dat hij zich recentelijk nog uitsprak tégen elke ontwapening van terreurgroep Hezbollah.”
“Er is duidelijk een gebrek aan een sense of urgency bij de gehele regering: als meer en radicalere organisaties zoals Hezbollah naar ons land verhuizen om te kunnen ontsnappen aan vervolging in onze buurlanden, dan zou het een inspanning van de voltallige regering moeten zijn om het probleem aan te pakken en minister Lahbib haar verantwoordelijkheid om hier haar rol te spelen, of zelfs de leiding te nemen”.
Aanslagen
Tot slot wijst Freilich op de rol van Iran en Hezbollah voor wat betreft aanslagen in de hele wereld: “Een paar dagen geleden heeft de Argentijnse justitie een internationaal aanhoudingsmandaat uitgevaardigd tegen een Libanees die in 1994 een aanslag pleegde namens Hezbollah op een Joods centrum in Buenos Aires. Bij die aanslag vielen 29 doden en 200 gewonden. In 2012 was er een Hezbollah aanslag tegen een Joodse bus in Bulgarije (er vielen 6 doden) en in maart van dit jaar konden autoriteiten in Griekenland op het laatste ogenblik een op til zijnde aanslag tegen een koosjer restaurant in Athene afwenden. We zouden deze terreurorganisatie en haar sponsor aan banden moeten leggen, nu lijkt het alsof Lahbib voor hen de rode loper uitrolt.”
