Michael Freilich, die voor N-VA het overheidsbedrijf bpost opvolgt, verduidelijkt: “In deze tijd, waar veel te doen is over de zin of onzin van subsidies, vinden wij het belangrijk om deze subsidies aan de kaak te stellen. Het gaat dan ook over veel geld, bijna een miljard euro (!) per legislatuur. Hieronder onze belangrijkste argumentatie:
- Dit kan aanzien worden als een vorm van illegale staatssteun aan een overheidsbedrijf. Toen de concessie voor de krantenbedeling werd gegund, diende er slechts één bedrijf (bpost) een offerte in. Dit lijkt dus om een op maat geschreven offerte.
- Het grootste probleem is trouwens de inefficiëntie van bpost. In Nederland kost de bedeling van een perstitel evenveel als in België – maar dat wel zonder miljoenensubsidies.
- Ook de onafhankelijke dagbladhandelaars voelen zich bedrogen. Je kan een krant of magazine via twee manieren verkrijgen: via de post of via de krantenwinkel. Maar enkel het eerste wordt gesubsidieerd, dagbladhandelaars vallen uit de boot. Hierover hebben ze trouwens een procedure aangespannen voor het Europees hof van Justitie in Luxemburg.
- Er is ook kritiek van digitale media die zich moeilijker kunnen ontplooien aangezien hun sector niet (onrechtstreeks) gesubsidieerd wordt.
- Het is trouwens vreemd dat een regering, die zich als “de groenste ooit” profileert, niet volop inzet om digitale, niet-vervuilende producten te financieren. Voor digitale kranten hoeven geen bomen gekapt te worden, moeten er geen recyclagemachines draaien, of miljarden liters verf worden verspild. En dan spreken we nog niet over de bedeling ervan over heel het land met vooral toch nog voertuigen met verbrandingsmotoren.
- Men kan zich ook de vraag stellen waarom we steun verlenen aan winstgevende sectoren. In 2020 boekte DPG Media 178 miljoen winst en het Mediahuis 58,6 miljoen winst. Sectoren die steun krijgen mogen dit nooit als een exclusief verworven recht aanzien waarvoor zij eeuwig in aanmerking komen.
- Trouwens, perstitels worden reeds royaal gesubsidieerd met een btw-tarief van 0%. In Nederland is dat 9%. Voor alle duidelijkheid, deze gunstmaatregel stellen wij vandaag niet in vraag.
- Men ontwricht het Nederlandse perslandschap stelt Joost Ramaer van het Nederlandse Journalistiek Onderzoekscollectief SPIT. Met de winsten die Belgische mediahuizen boeken, kopen ze bij onze Noorderburen steeds meer perstitels op.
- Sommigen vrezen dat zelfs de persvrijheid in het gedrang komt. “Wiens brood men eet, diens woord men spreekt”, is een bekend gezegde. En ook al zullen journalisten dat ontkennen, het is evident dat uitgevers de voorkeur geven aan politieke partijen die hen financieel willen ondersteunen.
Conclusie: Redenen te over om deze steunmaatregel vandaag in vraag te stellen. Dit gaat om veel geld dat in de eerste plaats een dure en inefficiënte postbedeling in stand houdt.”
“Pikant detail”, voegt Michael Freilich eraan toe: “Ook al ben ik er normaal gezien principieel tegen, in dit geval is de wettekst die wij indienen voor 99% copy-paste van het wetsvoorstel ingediend begin deze legislatuur door toenmalig Kamerlid Vincent Van Quickenborne. We hebben enkel de datums en bedragen geactualiseerd waar nodig, maar houden ons voor de rest strikt aan de originele versie. We willen het de Open VLD namelijk zo vlot mogelijk maken om deze tekst, geschreven vanuit een blauw-liberale invalshoek en engagement, mee te kunnen ondersteunen.”
Theo Francken: “Gezien het belang voor onze partij van dit onderwerp zullen wij dit als een prioritair wetsvoorstel namens onze fractie agenderen in de commissie Overheidsbedrijven en Mobiliteit waar het reeds op dinsdagochtend 5 mei wordt ingeleid”.
