“Er werd gewerkt met een spoedprocedure, die toelaat heel wat stappen over te slaan om sneller tot een resultaat te komen. Dat moet kunnen, maar wanneer een firma – waar nog nooit iemand van heeft gehoord – plots op de proppen komt en een groot order voor de ogen van binnenlandse producenten wegkaapt, dan roept dat toch vragen bij mij op. Producenten die mooie adelbrijven kunnen voorleggen tot zelfs de hofleveranciers van Defensie.
Geconfronteerd met een quasi lege dossiermap en enkele bitse reacties in de commissie wanneer ik teveel vragen stelde, ben ik dan maar zelf zoveel mogelijk informatie van de betrokken partijen gaan verzamelen om de puzzel te leggen”, aldus Michael Freilich.
Die speurtocht leverde eerder al verrassende informatie op over de firma Avrox en de personen die erachter schuilgaan. Nu blijkt uit het zoekwerk van de Volksvertegenwoordiger ook steeds meer dat Defensie om ongegronde redenen geïnteresseerde bedrijven uitsloot. Hun referenties, een basisvereiste om de legitimiteit van hun bod te staven, werden afgewezen hoewel conform de regels die waren vooropgesteld of zelfs simpelweg genegeerd. Ik zie gefrustreerde ondernemers achterblijven zonder enige communicatie van Defensie. Enkel op basis hiervan zou je al kunnen zeggen dat de gunning niet correct of niet grondig genoeg verlopen is.
Van alle leveranciers was Avrox waarschijnlijk de minst geloofwaardige volgens de gegevens van het Kamerlid. Michael Freilich: “Hoe meer ik mij in dit onderzoek verdiep, hoe meer nieuwe vragen en onregelmatigheden naar boven komen. Hoe is het mogelijk dat zo lichtzinnig wordt omgesprongen met miljoenen aan publieke middelen?”
Het Kamerlid wil geen heksenjacht ontketenen en is erkentelijk voor de inzet van Defensie. De aankoopdienst had de ondankbare taak om, onder druk, snel resultaten te leveren, dat en de gevolgde procedure verhogen de kans dat er fouten gemaakt worden.
Michael Freilich: “Zonder met de vinger te willen wijzen vind ik het echter wel heel belangrijk dat iedereen nu weet hoe de vork in de steel zit. Ik vraag dan ook met aandrang dat het Rekenhof zich over deze aanbesteding zou buigen en dat het parlement volle inzage krijgt in alle documenten. Het is tijd, regering speel a.u.b. open kaart”.
