Als klap op de vuurpijl blijkt het gekozen project niet eens rechtszeker. Freilich wil meer duidelijkheid en zal zijn partijgenoot Koen Kennis vragen om in de raad van bestuur opheldering te eisen.
€62,5 miljoen, of €543 per vierkante meter.
Dat is het bedrag dat Proximus kreeg voor de verkoop van de historische Belgacomtorens in Brussel-Noord aan vastgoedontwikkelaar Nextensa. (Daar gaat jaarlijks nog eens 10 tot 12 miljoen aan leegstands- en andere taksen af, schreef de krant De Tijd.) Maar Michael Freilich is nu te weten gekomen dat een ander bod – dat van WhiteWood voor €70 miljoen – niet werd aanvaard.
Maar er is meer. In ruil voor de verkoop aan Nextensa zal deze ontwikkelaar Proximus voorzien van nieuwe kantoren. Hiervoor heeft Proximus een langdurig huurcontract afgesloten met Nextensa om kantoren te huren aan een dure €315 per m² per jaar, of bijna €14 miljoen per jaar, en dat voor minstens 15 jaar. Ook hier blijkt dat Proximus één van de duurste huurprijzen voor kantoren betaalt. Het voorstel van WhiteWood was bovendien bijna €30 miljoen goedkoper.
Maar misschien nog belangrijker: de deal met Nextensa is niet eens rechtszeker. De nieuwe kantoren voor Proximus moeten nog gebouwd worden, maar de bouwwerken kunnen nog niet starten. De publieke bevraging is net afgerond en daarbij werden 270 bezwaarschriften en duizenden handtekeningen ingediend tegen de plannen. Een bouwvergunning is er dus nog lang niet. En wie de Brusselse vastgoedwereld kent, weet dat dit wel eens vele jaren kan aanslepen.
De oplossing?
Nextensa zal het Proximus-personeel eerst tijdelijk volledig verspreid over de Tour & Taxis-site elders huisvesten, om daarna nóg eens te verhuizen. Waanzin. In het scenario van WhiteWood was dat helemaal niet nodig.
De rekening: tientallen miljoenen verlies
De conclusie is ontluisterend:
Proximus loopt €7,5 miljoen mis op de verkoopprijs
Betaalt mogelijk miljoenen extra aan leegstandstaksen
En €30 miljoen méér huur over 15 jaar
En dan wordt nog niet eens rekening gehouden met de extra kosten en logistieke chaos van meerdere verhuizingen en het ontbreken van rechtszekerheid.
Vragen bij de gemaakte keuzes
Michael Freilich: “Het is onbegrijpelijk dat een overheidsbedrijf zo lichtzinnig omspringt met haar middelen. In plaats van te kiezen voor efficiëntie en zekerheid, kiest men voor risico, onzekerheid en een pak extra kosten. Ook voor het personeel van Proximus is dit een slag in het gezicht. De eerste verhuisplannen werden aangekondigd in 2019. Het vroegste moment waarop zij in hun finale omgeving gehuisvest zullen zijn, is eind 2029 – en zelfs dat is hoogst onzeker. Meer dan 10 jaar later, terwijl de plannen die ze nu krijgen twee verhuizingen met zich meebrengen.
Ik heb begrepen dat de benadeelde vastgoedpartij juridische stappen overweegt om de deal te laten schorsen. In de Kamer zal ik de bevoegde minister bevragen en in de raad van bestuur zullen wij eveneens vragen stellen over deze gang van zaken.
Dit dossier verdient volledige transparantie én parlementaire controle. Wordt vervolgd.”
