Laat het duidelijk zijn: niemand, ook de Joodse gemeenschap niet, heeft er een probleem mee dat er in Kazerne Dossin gewerkt zou worden rond het thema mensenrechten.
Maar anderzijds moet ook duidelijk zijn dat de studie en documentatie van de Holocaust "in België tijdens de Tweede Wereldoorlog” de basis vormt van dit museum, zoals beschreven in de statuten. Daar moet de focus wel blijven liggen.
Wie de statuten leest zal vaststellen dat de "wetenschappelijke raad" op geen enkele manier voorzien is bij de oprichting van Dossin. Een wetenschappelijke omkadering is uiteraard belangrijk voor dergelijk museum en de continuïteit op dat vlak is ook voorzien.
Dossin beschikt intern ook over heel wat kennis en ervaring. Het wordt geleid door historica Veerle Van den Daelen en heeft met wetenschappers als Laurence Schramm en Frank Seberechts meer dan voldoende kennis in huis
De “wetenschappelijke raad” publiceerde sinds haar oprichting in 2017 helaas géén enkel rapport of studie. Wat is daar dan nog het nut van als dit enkel leidt tot polarisatie? Het museum functioneerde nochtans prima zonder die raad vanaf de oprichting van Dossin in 2008.
Al te vaak leek het of de “wetenschappelijke raad” zich de taken toe-eigende van de Raad van Bestuur. Dat was natuurlijk ook nooit de bedoeling.
Conclusie: Eens deze mediastorm is gaan liggen zal de rust weerkeren en kan men zich opnieuw focussen op de kerntaken: de Holocausteducatie, inclusief een luik mensenrechten. En dat met respect voor àlle stakeholders. Deze delicate balans zal men zeker terugvinden, daar ben ik van overtuigd.
